door Hans Marseille

We leven nu in de ‘vasten-tijd’ vooraf aan Pasen. Vasten is Roems en daar houden wij niet van. Daarom geven wij deze tijd een andere naam. Vroeger noemden we deze tijd de “lijdens-tijd”. Maar tegenwoordig hebben we daar ook moeite mee en spreken we liever van: ‘veertigdagen-tijd’. Dat is lekker neutraal en bevalt ons beter. Eigenlijk begrijpen wij niet waarom je zou moeten vasten. Wij willen graag het leven vieren met eten en drinken. En toch vasten de meeste mensen. Waarom? Moslims vasten om hun lusten te beheersen, Joden vasten als teken van rouw en ongelovigen vasten om ab-zu-specken. En wij? Waarom zouden wij vasten? Omdat we geloven dat het anders kan. Omdat we geloven dat het niet zo hoeft te blijven als het nu eenmaal is. Volgens mij horen Vasten(1) en Bidden(2) en Pelgrimeren(3) bij elkaar. Het zijn drie vormen van godsdienst waarin mensen laten zien dat ze geloven dat verandering mogelijk is. Ik geloof dat de schepping onaf is en ik kijk uit naar de achtste scheppingsdag. Daarom bid ik dat de schepping haar vervulling zal vinden. Nu moet ik zeggen dat ik (nog) niet meedoe aan het vasten maar wel aan de collecte, in de hoop dat het leven op aarde in een idylle zal verkeren. En pelgrimeren? Woensdag 15 maart ga ik op pad, want dan zijn er verkiezingen voor de Provincie en voor het Water. Dan gaan duizenden Nederlanders hun huis uit om te demonstreren dat ze geloven in de democratie. Mensen die elke kruimel vrijheid en vrede weten te waarderen. Deze gang naar de stembus is voor mij de allerkleinste pelgrimage voor de vervulling van Gods scheppingswerk.