Studio Tom Poes door Hans Marseille
In de preek-van-de-leek van Alexander Rinnooy Kan spelen vier vrouwen de Hoofdrol.
Om te beginnen Rispa uit de bijbel. Rispa is moeder en wanneer haar zoon zonder reden een wrede dood vind blijft Rispa hem trouw. Rispa houdt bij hem de wacht. Rinnooy Kan vertelt ook over zijn oma’s. Het waren, volgens hem fantastische vrouwen die goed en kwaad sneller aanvoelden dan ze het konden uitleggen. Tot op hoge leeftijd bleven ze verontwaardigd over wat er in de wereld niet deugde.  Eentje woonde in Londen en was lid van de Labourparty. De ander groeide op tussen de diamantwerkers in Amsterdam. Ze werd moeder van een zoon die ze in 1942 zou verliezen in het verzet tegen de dictatuur. En niet te vergeten Matilde, wier zoon Alejandro niet meer thuiskwam na een demonstratie. Ze werd één van de Dwaze Moeders in Argentinie die net als alle Rispa’s trouw blijven aan hun kinderen. In zijn preek wil Alexander Rinnooy Kan zijn waardering en lof uitspreken over deze mensen. Want zegt hij: “Wij kunnen niet altijd alleen maar afwachten tot de regels veranderen of het beleid verbetert. De wereld komt pas in beweging als wij het zelf willen en ons ervoor inspannen….Als er al een God is, zal Hij het begrijpen en ons, soms even, een klein moment van vrede gunnen.”